Alleen in de Pauze

Rustdag!

Omdat ik wisselende afstanden loop, dacht ik dat ik geen rustdagen hoefde te plannen. En op zich klopt dat wel. Want ik denk dat je beter een beetje kan bewegen dan de hele dag op je kamer zitten om bij te komen. 

Maar nu was er een grote stad om de hoek, dat was beter dan een paar uur hangen in een stil pension. En ondertussen gaat het kwik hier gewoon net zo makkelijk richting de 28, 29 en zelfs 30 graden. 

Het voelde niet als cheaten om met het OV naar Trier te gaan, want dit ligt buiten de route. Maar uiteindelijk heb ik toch wel een beetje vals gespeeld. Dat voor later.

Marc met het OV. Bewaar deze foto goed, want het is een uniek aandenken. De foto met het verplichte teckelmasker op is vernietigd.

Gisteravond had ik uitgezocht hoe het Duitse OV werkt. Verrassend ouderwets eigenlijk. Iedere regio heeft z’n eigen busbedrijf en dan heb je ook nog de treinen van Deutsche Bahn in verschillende smaken. Er wordt niet echt samengewerkt dus er is geen “one App to rule ‘m all”. Google doet een goede poging met routebeschrijvingen voor het OV, maar de app van DB blijkt hier in de regio goed te werken.

Wat wel super is: deze zomer kan je voor €9 onbeperkt een kalendermaand met het OV én, unicum voor Duitsland, het kan met een digitaal ticket. Geen gedoe dus met muntjes in de bus en losse kaartjes.

Bushalte op de hoek, treinstation drie haltes verder, in een halfuur midden in het centrum van Trier. Tsja, als het me zo makkelijk wordt gemaakt…

Je gelooft het niet, maar het best aangeschreven plekje voor Kaffee und Kuchen had alleen Kaffee To Go want ze hadden geen personeel meer voor hun café. Hoe is het mogelijk, weer voor een dichte deur!

Trier is echter rete toeristisch dus op de pleinen waren er nog heel veel leuke plekjes over. Waar ze wel personeel hadden. Misschien zijn die andere plekjes gewoon te gierig voor hun mensen?

Hier heb ik uren heerlijk ontspannen anderen zitten vervelen via mijn telefoon. Genietend van het niet hoeven bewegen. M’n rugzak lag in een kluisje op het station, wat een genot!

Vervolgens nog wat boodschapjes bij een van de tientallen apotheken voor de hooikoorts enzo en een nieuw flesje contactlensvloeistof. En natuurlijk weer nieuwe dopjes voor m’n stokken want die waren al weer helemaal door. Ik lijk wel een dare devil op de motor; ik laat een spoor van rubber achter!

Tijd om weer te gaan. Want uren rondhangen is ook niet mijn ding en het was echt veel te warm voor museumbezoek. Wel nog rieten Stetson hoeden gepast, maar dat is niets voor mij. Mijn hoofd is al zo groot. Straks moeten er rode linten omheen om ongelukken te voorkomen. Petjes vind ik veel te warm, dus ik ga verder zonder hoofddeksel. Als het echt te bont wordt, knoop ik wel een kussensloop om m’n hoofd als bandana.

Je krijgt hele lange armen van al dat lopen.

Ik heb nog ongeveer 20 seconden getwijfeld: ga ik lopen naar m’n volgende slaapplek of wordt het de bus. Die 13 kilometer de stad uit en door de vlakte naar Fell zouden onder deze omstandigheden al het goede van de rustdag weer teniet doen, dus het werd de bus. Dus toch valsspelen. Nou en? Aartsbisschop Sigeric is op zijn pelgrimage naar Rome (hij is met zijn dagboek over de terugweg de grondlegger van de Via Francigena) ook vast wel eens een stukje meegereden met een kar!

Over Fell valt verder niets te zeggen. Ik zit in een Gästehaus met 5 kamers en een gemeenschappelijke keuken. Zo te horen wonen er Oekraïeners in de andere kamers. Niet echt gezellig dus. Morgen ga ik proberen om heel vroeg te vertrekken. Het wordt namelijk alleen maar heter de komende dagen. Met maxima rond de 37 graden dit weekend 🥵 

De avondmaaltijd komt van de plaatselijke slager annex kruidenier. Eindelijk weer groente.