De ontmoeting

Dag twee is een ontspannen dag. Het is nog geen 10 kilometer naar Vorden, het officieuze midden van het Pieterpad. 
De B&B was erg fijn, maar geslapen heb ik nauwelijks. Natuurlijk, alle indrukken zijn nieuw en ook het lichaam laat duidelijk weten dat het weer een beetje moet herstellen. Ook wel een keer leuk om te horen hoe alle vogels tegelijk beginnen met zingen, fluiten en kwetteren zodra de zon opkomt. Alleen jammer dat dat eerste zonlicht al rond half vier zichtbaar wordt 🙈

‘s Middags wordt noodweer verwacht, dus ik wil wel op tijd aankomen. Dat zal geen probleem zijn. Morgen komt het noodweer ook nog een keer langs, maar dan midden op de dag. Eens kijken hoe ik daar omheen manoeuvreer. 

Het ontbijt was overvloedig! Met fruit, muesli en ander lekkers. Ik heb het er maar van genomen, want geen idee of het altijd zo gezond lukt. Ik mocht ook nog brood meenemen voor de lunch

Vandaag geen slangen. Wel honderden en honderden meikevers. Bijna allemaal dood en plat, maar soms toch nog een levend exemplaar dat zich gewillig laat fotograferen. Laat ik eerlijk zijn, ik moest even opzoeken hoe dit diertje heette… Er zit nog steeds maar weinig natuur in dit grotestadskind! Zo blijkt de adder van gisteren een ringslang te zijn geweest. Althans volgens de determinatie app op m’n telefoon. Maar die was er wel 100% zeker van. Echt my kind of app 😀

In Vorden wil ik even op een bankje kort pauzeren en wat water drinken. Het is best warm. Aan de overkant staan twee oudere mensen achter het raam van hun huiskamer druk te gebaren. Is er iets mis met het bankje? Waarschuwen ze voor de vogelpoep die inderdaad overal ligt? Nee, een van de twee maakt heel duidelijk drinkgebaren. Ze vragen of ik binnen iets wil komen drinken! 
Nou ja zeg, dit heb ik nog nooit meegemaakt. Wat bijzonder. Natuurlijk, dat hoort bij dit avontuur, zeg ik ja. Diana zal wel denken: “dat doet ‘ie anders nooit!”.

Ik werd met koffie en een koekje naar de makkelijke stoel gedirigeerd, en als ik van de wc gebruik wil maken was dat ook geen probleem. “Want vroeger, toen ik er nog op uit ging en lange wandelingen maakte, was het vaak best lastig als je dorst kreeg of even naar de wc wilde”, aldus mijn gastvrouw. We hebben een uurtje heel plezierig geklets over alles en de wereld. Je komt in korte tijd zoveel te weten over mensen en hun levens. Gelukkig kan ik goed luisteren…

Mijn pension/grand café  van vandaag bleek op maandag dicht voor passanten. Gelukkig had ik gereserveerd. Voor de deur raak ik in gesprek met een vrouw die daar op een stoeltje zit te wachten. Ze blijkt Russische en architect en is voor een sollicitatiegesprek bij een van de zeven (wat?!) architectenbureau’s van het mini-dorpje Vorden gekomen. Het was duidelijk dat ze een lastige tijd heeft hier in Nederland, ondanks dat ze prima verstaanbaar Nederlands sprak. Ruim vier jaar geleden voor de liefde vanuit de derde grootste stad van Rusland naar ons land gekomen, en nu zit ze vast in een klein Twents dorpje waarvandaan ze als oudere, inmiddels weer alleenstaande immigrant een baan moet zoeken. Ze vertelde dat ze nu een maand een onbetaalde stage mag komen doen bij het bureau in Vorden. Wat zou dat met je gevoel van eigenwaarde doen? Als grootmoeder (ik schatte haar 35, maar haar oudste zoon, directeur-eigenaar van een bedrijf in Moskou, bleek 36 te zijn 😂), met bakken werkervaring een maandje als schoolverlater behandeld worden in de hoop dat je er een betaalde baan aan overhoud. 

Mijn slaapplek van vandaag. Ook weer met ontbijt, en hopelijk mag ik ook weer wat lunchbroodjes meenemen zodat ik daarvoor niet meer op jacht hoef of extra kosten hoef te maken.

Dit wil Eva thuis ook: het badkamerlicht zit op een tijdschakelaar! Misschien het warme water ook wel, dat merk ik dan vanavond wel 🥶 

Ondanks de korte afstand, wel weer een leuke route. Dat doet wandelapp Komoot toch heel goed. Natuurlijk loop je ook wel eens langs een weg, maar meestal is er een leuker alternatief. Veel door weilanden en over klompenpaden. Dat loopt wel wat zwaarder, maar ook lekker stil en je ziet nog eens wat.