On my way

De kop is er af!

Onverwacht goed geslapen vannacht, want een beetje spannend is het wel. Vanochtend een rustig en traditioneel zondags begin met croissantjes, eitjes en het laatste restje zaterdagkrant. 
Nog wat kleine klusjes, nog even met Diana bij een tankstation de langzaam leeglopende voorband van de Tesla op spanning brengen, en dan alles in de rugzak. 
En er weer uit. Want het past dus net niet 😏 Nou ja, het past wel, maar dan zit alles strak en zijn de ritsen nauwelijks dicht te krijgen. Aan de kleren kan het niet liggen, want die neem ik nauwelijks mee. Nee, het zijn alle toiletspullen die toch mee moeten. Niet alleen de tandenborstel, maar ook bril, contactlenzen, vloeistoffen, allergiepillen en -spray, EHBO-kit, anti-muggenspul, en ga zo maar door. Ging dat ook zo toen ik 20 was? Een grotere rugzak kan wel, maar dan wordt het weer te zwaar. Keuzes, keuzes…

Na nog een keer kritisch door alle spullen heen te zijn gegaan en weemoedig afscheid te hebben genomen van de spullen die wel heel erg nuttig zijn maar toch niet mee kunnen, kan de tas dicht. Lunchbroodjes passen er nog steeds niet in, maar met een creatieve oplossing hangt er nu een handig extra linnentasje aan de rugzak voor de dagelijkse boodschappen. Inclusief waterflesje nog geen 10 kg aan spullen. Valt mee, zeggen ze, maar ik vind het een heel gewicht. Al bij de eerste stappen in de straat merk ik dat mijn lichaam dit best uitdagend vindt. Ik had er natuurlijk ook nog niet mee geoefend. Hopelijk went het! (En dan te bedenken dat rekruten bij de special forces met 25 kg op pad worden gestuurd. Maar goed, die zijn ook wel een paar jaartjes jonger (al wil ik dat niet toegeven)).

Martijn en Diana doen mij uitgeleide en lopen een goede 3 à 4 kilometer met me mee. Gezellig, maar ook raar. Want een beetje awkward zie ik er nu wel uit zo in vol ornaat met wandeluitrusting, stokken en afgeladen rugzak 😀.

En dan is het aan mij. Na een afscheid op straat, ga ik alleen verder voor mijn eerste halteplaats: Warnsveld bij Zutphen. Het is goed warm en zo her en der zijn er pijntjes die mij laten weten dat dit toch niet helemaal is wat mijn lichaam gewend is. Maar dat gaat vast snel over!

De route is eenvoudig. Eerst een lang stuk langs de provinciale weg en dan langs weides, over klompenpaden door bosjes en uiterwaarden naar de brug over de IJssel. Dat loopt best zwaar, dus het tempo gaat na verloop van tijd wel omlaag. 

Even pauze

Dit was een leukere pauzeplek!

Bij Voorst stuurt de navigate mij echt de bush in. Voorzover dat kan in Nederland. Maar dat viel nog niet mee! 

Dat was toch echt wel een hele stevige slang die daar letterlijk mijn pad kruiste. Uiteraard was ik te laat met de foto, dus hij was al weer bijna in het hoge gras verdwenen. Maar ruim 1 meter lang was deze adder (?) wel. En behoorlijk stevig!

Het pad vormde af en toe ook wat uitdagingen. Overwoekerd door een grote boom of struik met stevige takken vol doornen en begrensd door agressief prikkeldraad. Daar loop je dan met je kwetsbare, Merinowollen shirt. Lang leven de wandelstokken! 

Dan, na een goede 3 uur lopen en wat korte drinkpauzes, komt de eindbestemming van vandaag in zicht. Zutphen!

het is nog wat vroeg om me bij de B&B te melden en het zonnetje schijnt nog heerlijk, dus tijd voor een terras! Dit is goed vol te houden zo. 
Toen ook nog bleek dat een van de beste restaurants van Zutphen op 20 meter afstand zat, was het snel besloten…

Die kant-en-klare maaltijdsalade van de supermarkt komt morgen wel!

Vanaf het centrum van Zutphen was het nog een kleine 2 kilometer naar m’n eerste B&B van de trip. Vriendelijk ontvangen met een kopje thee en een gezellig gesprek door de vrouw des huizes, typ ik deze tekst nu in mijn slaapkamertje. Morgen maar een korte etappe, dus genoeg tijd voor een rustige start. Dat zal mijn lichaam ook niet vervelend vinden. Vooral mijn rechter heup is toch wel gevoelig en natuurlijk is alles nu ook wat stijf. Kijken hoe het morgen gaat!

Drie keer raden hoe deze B&B heet…

Tot slot dan nog de route en de statistieken. Vandaag in totaal bijna 22 kilometer gelopen in net geen 4 uur. Vanwege de onderbreking vandaag twee routekaartjes.